Ik ben het eens met Kaouthar Darmoni’s standpunt over de ‘# MeToo’ discussie op dit moment. Lees haar blogje hier.
In mijn Executive Coaching programma om je vrouwelijk leiderschap te vergroten gaat het exact over wat Kaouthar beschrijft: het gaat om Empowerment van vrouwen Buttom Up, letterlijk! Als je je op die manier ontwikkelt, mede door dit Executive Coachingsprogramma, voel je vanuit je buik de stevigheid opborrelen om mannen elegant en ferm te pareren, zonder dat je eigen onzekerheid je overneemt en zonder dat je je achteraf schuldig voelt.
Dus leren om als vrouw onmiddellijk in het moment zelf je grens te stellen (typisch mannelijk is om geen grenzen te kennen of te respecteren) en te reageren door zoals Kaouthar stelt: ‘Like indeed slapping male harassers in the face the very moment they make a pass, and immediately calling a lawyer to help avoid you lose your position – lawyers for whom the earlier generations of feminist have fought, thus readily available now, and know their stuff by now’.
Ooit lang geleden (ik heb hier lezingen over gegeven) toen er nog veel matriarchale samenlevingen waren, was het vrouwelijke in positieve en negatieve zin overheersend. Negatief vrouwelijk is bijvoorbeeld extreem sensueel, seksueel onderhuids manipulatief, waarbij mannen vrouwen moeilijk konden weerstaan. Dit feit is beschreven in een historisch symbolisch voorbeeld. Waarbij Homerus zich aan de mast moest vastbinden om zich te wapenen tegen Sirenen. Zijn bemanning moest blijven roeien. Daarvoor was het nodig om hun oren dicht te stoppen met was. Hijzelf wilde het geluid van de Sirenen veilig kunnen horen. Veilig was in dit geval, dat zijn mannen zowel de Sirenen niet konden horen, als nieuwe bevelen van hem. Precies dit voorval weerspiegelt wat mannen hebben ingedamd met het patriarchalesysteem, waarin rechtspraak ons beschermt tegen onlogisch, irrationeel, niet doelgericht, manipulatief gedrag. We kunnen dit patriarchale systeem zien als een vorm van mannelijke emancipatie die noodzakelijk was/is voor de ontwikkeling van de man en ook de vrouw beschermt. Als ze wil inzien dat ze geen slachtoffer meer hoeft te zijn en haar vrouwelijke kracht op een positieve manier inzet en tevens haar eigen mannelijke kant ontwikkelt.
Voor vrouwen is het noodzakelijk om deze verworvenheden uit het patriarchale systeem in te zien en te gebruiken door grenzen te stellen, op rationele gronden en met vrouwelijke stevigheid (from the bottom up) die zich zal voortzetten door de generaties na ons heen.
Terwijl ik dit schrijf, realiseer ik me dat veel topvrouwen vandaag de dag eenzijdig mannelijk gedrag vertonen en juist vergeten zijn om hun vrouwelijke kant te integreren. En anderzijds laat de #MeToo discussie zien hoeveel slachtofferschap er nog is, waarbij er geen sprake is van mannelijk gedrag door vrouwen. Is het dan nog echt zo uit balans? Reden te meer voor vrouwen om zich voor mijn executive coachingsprogramma in te schrijven: enlarge your female leadership!
Mooie vraag hierover van Kaouthar: ‘#Metoo is good and also devastating for male-female relationships. The down side of it puts women once again in the victims’ corner. And is that’s where we still are? Not people in our own right; not women with agency or passion or a desire for self-determination? Are we still here to be taken care of, even as the insecurities of those male figures show that their greatest fear is themselves?’